Odruch Moro

Co to takiego odruch Moro? Jakie są konsekwencje niezintegrowania odruchu Moro?

Dziś przyjrzymy się bardziej odruchowi Moro. Jest to odruch odpowiedzialny za reakcję na zagrożenie. Integruje się on ok 3-4 miesiąca życia. Odruch ten może zostać wzbudzony przez nagły bodziec taki jak: nagła zmiana pozycji głowy, światło, hałas, dźwięk, ból itp. Jego wygląd jest bardzo charakterystyczny- dziecko wyrzuca ręce i nogi na boki, nabiera wdech i zatrzymuje powietrze (zastygnięcie), po czym następuje zamknięcie środka ciała (podobne do obejmowania). Reakcja ta może kończyć się krzykiem. Odruch Moro pobudza reakcję „uciekaj/walcz”. Występuje wtedy uwolnienie hormonów stresu (adrenaliny i kortyzolu) do układu krwionośnego. Reakcją organizmu jest przyśpieszenie oddechu, rozszerzenie źrenic, przyśpieszenie akcji serca, wzrost ciśnienia krwi oraz zaczerwienienie skóry.

Jeśli odruch Moro się nie zintegruje (pozostaje aktywny) może mieć bardzo negatywny wpływ na funkcjonowanie organizmu m.in. : trudności z układem przedsionkowym (choroba lokomocyjna, zburzenia koordynacji oraz równowagi), problemy z napięciem mięśniowym, nieśmiałość, opór przed podejmowaniem nowych wyzwań, skłonności do alergii, obniżona odporność organizmu, niska zdolność adaptacji do nowych sytuacji, częste zmiany nastroju, labilność emocjonalna, zaniżona samoocena, trudności w podejmowaniu decyzji, ciągły niepokój, wysoka aktywność i występujące później wyczerpanie, bóle brzucha, wymioty, biegunki, a w dalszej konsekwencji fobie szkolne oraz społeczne.

Dzieje się tak ponieważ każdy niespodziewany bodziec, powoduje przesadną reakcję organizmu – wyrzut dużej ilości hormonów stresu. Przy bardzo aktywnym odruchu Moro, w układzie krwionośnym prawie bez przerwy utrzymuje się wysoki poziom kortyzolu oraz adrenaliny. Organizm przygotowany jest do ucieczki, odpompowuje krew i pobiera cukier z narządów oraz mniejszych partii mięśni do większych grup mięśniowych, potrzebnych np. do szybkiego biegu -stąd nagły spadek sprawności manualnej przy stresie, bóle brzucha (gdyż krew zabierana jest z układu pokarmowego aby organizm nie „marnował” energii na trawienie) wymioty lub biegunki. Gdy reakcja się kończy organizm zaczyna odczuwać zmęczenie związane z tym procesem.

Dodatkowo odruch Moro przekłada się na funkcjonowanie dziecka w szkole / osoby dorosłej w społeczeństwie. Gdy aktywuje się odruch Moro, wzrasta poziom uwagi oraz zdolność do wyłapywania szczegółów i tak np. dziecko wywołane na środek klasy do odpowiedzi, mimo posiadanej wiedzy, może mieć problem z odpowiedzią na zadane pytanie, ponieważ włącza się reakcja odruchowa, uniemożliwiająca sięgnięcie do pamięci i spokojne udzielenie odpowiedzi. Dziecko takie ma wrażenie że wszyscy na nie patrzą i jeśli ktoś się zaśmieje, to na pewno z niego. Jest to pierwszy krok do wpadnięcia w fobię szkolną. Nauczyciele, którzy nie rozumieją tego zjawiska, dodatkowo pogłębiają te reakcje, poprzez niestosowne komentarze. Analogiczna sytuacja występuje u osób dorosłych, powodując znaczne utrudnienia w funkcjonowaniu – problemy z podjęciem nowej pracy, trudności z wychodzeniem z domu, niska samoocena itp.

Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko ma przetrwały odruch Moro, warto abyś skonsultował się z terapeutą odruchów. Taka osoba przeprowadzi dokładną diagnozę i zaproponuje najlepszą formę terapii.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *