Dziś wpis dotyczący postępowania diagnostycznego w przypadku podejrzenia zaburzeń połykania.
Ogólny schemat postępowania: zauważenie niepokojących objawów -> wywiad, obserwacja, kwestionariusz kliniczny szczegółowo opisujący symptomy -> badanie przesiewowe, ocena kliniczna -> ocena instrumentalna FEES/VFSS.
W przypadku zgłaszania przez pacjenta zaburzeń z zakresu połykania, należy przeprowadzić wywiad oraz zapoznać się z historią choroby. Następnie, jeśli mamy możliwość, warto zobaczyć w jaki sposób pacjent spożywa posiłek- staramy się spojrzeć kompleksowo zaczynając od pozycji w jakiej badany je, czy wystąpił kaszel, odchrząkiwanie, jeśli tak to przy jakiej konsystencji, zwracamy również uwagę na czas trwania posiłku, czy każdy kęs jest długo obrabiany w jamie ustnej, czy występuje konieczność aby każdorazowo popijać, czy są przyjmowane aktywne techniki kompensacyjne. Na kolejnym etapie warto przeprowadzić ocenę kwestionariuszoną np. za pomocą EAT-10. Kolejnym krokiem jest przeprowadzenie Klinicznej Oceny Połykania CSE. Na tym etapie możliwe jest sprawdzenie pierwszych technik oraz specjalnych manewrów terapeutycznych. Badanie takie, powinno zakończyć się sformułowaniem wniosków oraz zaleceń. Oceniamy czy żywienie doustne jest bezpieczne, czy występuje konieczność wprowadzenia technik kompensacyjnych, adaptacyjnych lub odtwórczych. Dodatkowo należy podjąć decyzję, czy kierowanie na badanie instrumentalne jest konieczne, a jeśli tak, to czy do czasu badania żywienie doustne jest wskazane. Warto też uwzględnić, czy występuje konieczność przeprowadzenia re-diagnozy oraz po jakim czasie od przeprowadzonej konsultacji.